Τετάρτη 16 Απριλίου 2008

ΕΔΩ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ, ΕΔΩ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ: "ΞΥΠΝΑΤΕ, ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΘΕΛΟΥΝ ΤΑΪΣΜΑ"


«Ξύπνα!


Είναι ώρα

να ταίσεις
τις Τράπεζες!»[1]


Γράφει η ΜΑΙΡΗ ΜΑΝΤΗ[2]*


Το Σχέδιο

"Είμαστε ευγνώμονες στην Washington Post…,New York Times και άλλους μεγάλους εκδοτικούς οίκους των οποίων οι διευθυντές έχουν παρακολουθήσει τις συναντήσεις μας και έχουν σεβαστεί τις υποσχέσεις τους για σύνεση εδώ και σχεδόν 40 χρόνια. Η δουλειά τώρα είναι πολύ πιο εκλεπτυσμένη και προετοιμασμένη να οδηγήσει προς μια παγκόσμια διακυβέρνηση. Η υπερεθνική κυριαρχία μιάς ευφυούς ελίτ και των παγκόσμιων τραπεζιτών είναι σίγουρα προτιμότερη από τον εθνικό αυτοπεριορισμό που τηρήθηκε τους περασμένους αιώνες." (Ντέιβιντ Ροκφέλλερ – 1991 Ομιλία στην Τριμερή Επιτροπή)



Η εφαρμογή

Την δεκαετία του 1990 , σύμφωνα με τον Τριανού και τον Θανόπουλο, το σχέδιο της Νέας Τάξης ήταν να τοποθετήσουν τον Μητσοτάκη πρωθυπουργό , με σκοπό να νομοθετήσει για τις ιδιωτικοποιήσεις του δημόσιου κεφαλαίου και για το χρηματιστήριο. Το σχέδιο περιελάμβανε την ιδιωτικοποίηση των περιφερειακών τραπεζών, με σκοπό να χειραγωγήσουν μέσω του χρηματιστηρίου την διακίνηση όλων των κεφαλαίων στην αγορά.
Εκείνη την εποχή, προκειμένου η Νέα Τάξη της Παγκόσμιας Οικονομίας να καταφέρει να ελέγξει την Ελλάδα, ξεκίνησε να εκπαιδεύει τον Έλληνα στο πώς να ξοδεύει περισσότερα από όσα παράγει. Ακολουθώντας μια τεράστια και πολυδάπανη καμπάνια , κατάφεραν να αλλάξουν βαθιά ριζωμένα έθιμα , ήθη και συνήθειες. Το σχέδιο που εκτυλίχθηκε ακολούθησε την εξής πορεία:
Πρώτο βήμα ήταν ο βομβαρδισμός των καταναλωτών με διαφημίσεις που απενοχοποιούσαν τον καταναλωτισμό.
Δεύτερο βήμα ήταν η χρηματοδότηση του life style , το οποίο…από μια ελαφριά βιοτεχνία των 1-2 σελίδων στα κοσμικά , μεταβλήθηκε σε μια πανελλήνια βαριά βιομηχανία των 20 περιοδικών και των 10 σελίδων σε κάθε εφημερίδα.
Το τρίτο βήμα ήταν η γενναία χρηματοδότηση ταινιών και σήριαλ που πραγματεύονταν την συναρπαστική ζωή που προσφέρει η αεριτζίδικη οικονομία.
Έτσι , οι Έλληνες, που παραδοσιακά φοβούνταν τον δανεισμό και αποταμίευαν ακόμα και με στερήσεις, έμαθαν να ξοδεύουν αδιάκοπα, αδιαφορώντας για το αύριο και να υποθηκεύουν για να συγχρονιστούν με την νέα εποχή του shopping therapy και του άκρατου καταναλωτισμού. Και επειδή οι κρατικές τράπεζες διοικούνταν από "παλιά μυαλά", ήρθαν οι ιδιωτικοποιήσεις και οι ξένες τράπεζες για να διαβρώσουν καλύτερα τις συνειδήσεις.
Τότε, εκείνη την περίοδο άρχισαν οι τράπεζες να ζητούν υποθήκες 50 και 100 εκατομμυρίων δραχμών για δάνεια 5 και 6 εκατ. δρχ. Έτσι λοιπόν εθιστήκαμε στον υπερκαταναλωτισμό και στον υπερδανεισμό και η ελληνική κοινωνία πέρασε στην επόμενη φάση , όπου δεν έψαχναν τα νοικοκυριά να δανειστούν όπως πριν, αλλά οι τράπεζες έψαχναν τα νοικοκυριά για να τα δανείσουν!

Η μεγάλη στρέβλωση των κανόνων

του παιχνιδιού και οι συνέπειες

Αποτέλεσμα αυτής της εξέλιξης ήταν η έκρηξη της τραπεζικής κερδοφορίας. Σε μια εποχή συμπίεσης των μισθών , οι τράπεζες βρίσκονταν και βρίσκονται στην πρωτοπορία και στη αύξηση κερδών της τάξης του 80%. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών οι πέντε μεγαλύτεροι όμιλοι της χώρας εμφάνισαν καθαρά κέρδη πάνω από 20 δις Ευρώ.
Ταυτόχρονα, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και η σημερινή Μillenium άρχισαν να προσφέρουν δάνεια αποπληρωτέα έως και σε 40 χρόνια και πρακτικά εισήγαγαν και την λογική της ισόβιας εξάρτησης από τις τράπεζες. Η συγκεκριμένη όμως συμπεριφορά από τις τράπεζες είχε σαν αποτέλεσμα την έκρηξη των πανωτοκίων και των πλειστηριασμών με ένα διπλό κόστος, να πτωχεύσουν αφενός οι περισσότερες παραγωγικές μονάδες της χώρας και να πάψουν να παράγουν εθνικό εισόδημα αλλά και να βλάπτονται, αφετέρου, οι ίδιες οι τράπεζες που δεν μπορούν να εισπράξουν τις οφειλές.
Η κατάσταση έγινε χειρότερη σε ότι αφορά τους μισθωτούς που έχουν υποθηκεύσει τα σπίτια τους. Οι πλειστηριασμοί και οι κατασχέσεις το 2007 σημείωσαν έκρηξη και συγκεκριμένα διπλασιάστηκαν (ποσοστό 46%) σε σχέση με το 2006. Όλο αυτό το σκηνικό, αν προσθέσουμε και το φακέλωμα από τον Τειρεσία, με την δικαιολογία να περιορίσουν τα ρίσκα τους από τους αφερέγγυους πελάτες ολοκληρώνεται με το γεγονός πως πέρα από τα υλικά υπάρχοντα, θίγονται ακόμα και θεμελιώδεις ελευθερίες των πολιτών.
Ανάμεσα σε όλα αυτά δε, το πιο προκλητικό ήταν η «αναρμοδιότητα» που στις 10 Δεκεμβρίου 2007 δήλωσε ο υπουργός δικαιοσύνης για την παράνομη λειτουργία των εταιρειών είσπραξης χρεών, απαντώντας σε ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ Αυτό που γίνεται αντιληπτό είναι πως οι τράπεζες σήμερα λειτουργούν ανεξέλεγκτα, αφού δεν υπόκεινται σε κανέναν νόμο[3], όταν αυτός δεν τους εξυπηρετεί και έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν ένα ισχυρότατο λόμπι, διεισδύοντας στα κόμματα και στην κυβέρνηση. Χαρακτηριστικά σήμερα υπάρχει τραπεζίτης εν ενεργεία που στην καριέρα του είχε υφισταμένους του έναν υπουργό της παρούσας κυβέρνησης και έναν στενό συγγενή υπουργού πρώτης γραμμής.





Αυτά φυσικά δεν θα μας τα πουν τα ΜΜΕ της ρεαλιστικής δημοσιογραφίας…



Εγώ και οι φίλοι μου λοιπόν…ας ασχοληθούμε με τα λάθη της Σου Λι και ας ξυπνήσουμε το πρωί νωρίς-νωρίς, γιατί οι τράπεζες πεινάνε…!
MM
________________________________
[1] Γκράφιτι στους τοίχους της Αθήνας
[2] Αυτό το άρθρο πρωτοδημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα http://www.politesenergoi.gr/
[3] Tα σχετικά περί προστασίας των πολιτών μέσω των νόμων του 2004 που "δήθεν" περιόριζαν την ασυδοσία των τραπεζών και ρύθμισαν τα πανωτόκια, μόνο ως ένα από τα γνωστά ανέκδοτα της ΝΔ θα μπορούσαν να εκληφθούν.
______________________________
*Η Πρωτβουλία Διαλόγου για ένα Νέο Ουμανισμό, φιλοξενεί ευχαρίστως άρθρα, κείμενα και σχόλια, που προάγουν το Διάλογο και ευχαριστεί τη Μάιρη για τη συνεργασία της

Δεν υπάρχουν σχόλια: