Η ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ, Η ΚΟΠΕΓΧΑΓΗ, ΣΧΕΣΕΙΣ ΒΟΡΡΑ-ΝΟΤΟΥ ΚΑΙ Η ΣΕΙΡΗΝΑ ΤΟΥ ΑΝΤΕΡΣΕΝ

«Ο ρυπαίνων πληρώνει»: 

ένας επικίνδυνος μύθος που σκοτώνει 

τον πλανήτη

Γράφει ο Κώστας Λάμπος

 *

Η "επιβίωση του παχύτερου"

του  Γενσ Γκάλσιοτ

Έγινε της μόδας , τα τελευταία χρόνια, και καραμέλα στα χείλη των αστών πολιτικών στην υπηρεσία του μεγάλου κεφαλαίου, των περιβαλλοντολογούντων «πράσινων» και των μαύρων βρωμιοκαπιταλιστών, η θεωρία και η πολιτική που φέρει τον λογικοφανή τίτλο: «Ο ρυπαίνων πληρώνει». Αυτή η "φιλοσοφία" επικράτησε και πάλι στην πρόσφατη "Παγκόσμια", χωρίς τον Κόσμο, Διάσκεψη για την κλιματική Αλλαγή", που έγινε στην Κοπεγχάγη της Δανίας, τα συμπεράσματα της οποίας ο σκιτσογράφος της BERLINER MORGENPOST, Horst Haitzinger,  τα παρουσιάζει, όπως η Σειρήνα του Αντερσεν του τα αφηγήθηκε μετά από την εμπειρία της από τη συνάντησή της με την "Ηγεσία του Κόσμου" ενάντια στον Κόσμο και την πρώτη γνωριμία της με τον Νομπελίστα Πολέμαρχο Ηγεμόνα Μπάρακ Χουσεϊν Ομπάμα.

*

Υποτίθεται πως το μέτρο «ο ρυπαίνων πληρώνει» αποσκοπεί στην:

1. άμεση και αντικειμενική εκτίμηση της άμεσης και επακόλουθης ζημιάς που προκαλεί η συγκεκριμένη ρύπανση,
2. επιβολή προστίμου ικανού να αποκαταστήσει στο ακέραιο και στη διάσταση του χρόνου τη ζημιά που προκλήθηκε από τη συγκεκριμένη ρύπανση,
3. είσπραξη του προστίμου από την πολιτεία, ή τις πολιτείες σε περίπτωση διεθνούς ρύπανσης (λ.χ. περιπτώσεις Χιροσίμα, Ναγκασάκι, Τσερνομπίλ και πυρηνικές δοκιμές) και τη διάθεση για την πλήρη και οριστική αποκατάσταση της ζημιάς.

Για να λειτουργήσει αυτό το σύστημα και να τύχει καθολικής εφαρμογής χρειάζεται ένας γιγάντιος παγκόσμιος μηχανισμός το τεράστιο κόστος λειτουργίας του οποίου θα έπρεπε να επιμερίζεται στους ρυπαίνοντες και να προσμετράται αναλογικά σε κάθε ζημιά από ρύπανση.

Ερώτημα πρώτο: Υπάρχει κανένας που πιστεύει πως σε συνθήκες καπιταλισμού και μάλιστα πλιάτσικοκαπιταλισμού ή μανιακού καπιταλισμού θα εφαρμοστεί αυτό το μέτρο;

Ερώτημα δεύτερο: Με δεδομένο πως η ρύπανση

1. καταστρέφει το όζον με τις γνωστές συνέπειες του θερμοκηπίου,
2. καταστρέφει τη χλωρίδα και την πανίδα του πλανήτη,
3. ρυπαίνει τα επιφανειακά και τα υπόγεια αποθέματα νερού,
4. πυροδοτεί την οικολογική βόμβα,
5. σκοτώνει καθημερινά, ως ακραία καιρικά και κλιματικά φαινόμενα, χιλιάδες ανθρώπους και
6. έχει συσσωρεύσει και συνεχίζει να συσσωρεύει αθροιστικά τόσα ραδιενεργά απόβλητα και τοξικές ουσίες που θα σκοτώνουν τη ζωή για χιλιάδες χρόνια, ακόμα κι αν σήμερα σταματούσε κάθε μορφής ρύπανση του πλανήτη, πιστεύει κανείς πως είναι δυνατή η αποτίμηση των ζημιών;

Ερώτημα τρίτο: Ποιός και με ποιά κριτήρια θα αποτιμήσει τις εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπινες ζωές που χάνονται καθημερινά εξαιτίας της ρύπανσης;

Ερώτημα τέταρτο: Ποιός και με ποιά κριτήρια θα αποτιμήσει τη ζημιά που προκαλείται στα διάφορα οικοσυστήματα εξαιτίας της ρύπανσης, διαδικασία που οδηγεί στην ερημοποίηση τεράστιων περιοχών του πλανήτη, πράγμα που σημαίνει πως, αν δεν αντιδράσει άμεσα και δραστικά σύμπασα η ανθρωπότητα για να σταματήσει την καπιταλιστική λεηλασία του πλανήτη, η Γη θα γίνει αργά ή γρήγορα μια ακατοίκητη Σελήνη, ή ένας ακατοίκητος Άρης.

Γι’ αυτό λοιπόν η θεωρία «ο ρυπαίνων πληρώνει» είναι όπως κάθε αμερικάνικο παραμύθι, μια απάτη για να συνεχίσει ο καπιταλισμός την καταστροφή και να σπέρνει το θάνατο για το κέρδος, πράγμα που σημαίνει πως είναι μια επικίνδυνη απάτη. Μια απάτη που την έστησε η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση για να αγοράζουν οι πολυεθνικές των καπιταλιστικών μητροπόλεων «δικαιώματα ρύπανσης» από τις χώρες του Τρίτου Κόσμου, επιστρέφοντάς τους, ως καλοί "φιλάνθρωποι" μικρό κλάσμα των κλεμένων για επενδύσεις στον τομέα της "καθαρής" ενέργειας, όπως λ.χ. της πυρηνικής;

Συμπέρασμα: Αγώνας κατά της ρύπανσης σημαίνει αγώνας για το ξεπέρασμα του κερδοκεντρικού καπιταλισμού και το πέρασμα σε έναν άλλο ανθρωποκεντρικό τρόπο παραγωγής που θα σέβεται τη φύση και τη ζωή. Ο υποβιβασμός αυτού του αγώνα από αγώνα για τη ζωή και τη σωτηρία του πλανήτη, σε «αγώνα περιβαλλοντολογούντων για το περιβάλλον, πράσινων», ή σε αγώνα για τη λεγόμενη "πράσινη ανάπτυξη" του καπιταλισμού και για "πράσινο επιχειρείν",χωρίς να αμφισβητείται ρητά, ριζικά και ασυμβίβαστα ο καπιταλισμός, δεν είναι, σε τελική ανάλυση, παρά αγώνας των ατζέντηδων του βρωμοκαπιταλισμού που στις μέρες μας παράγει ρύπους για να προκαλέσει ζήτηση για την αγορά «αντιρυπογόνων συστημάτων» και διάφορα άλλα κερδοφόρα «μέτρα». Γι' αυτό γίνεται όλο και περισσότερο κατανοητό πως ο αγώνας για το περιβάλλον και για την κλιματική αλλαγή, ταυτίζεται όλο και περισσότερο με τον αγώνα για την ανατροπή του καπιταλισμού, όλων των αποχρώσεων και εκδοχών  και την αντικατάστασή του από τον Ουμανισμό της ΑΜΕΣΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ στην οικονομία και στην κοινωνία και την ΑΤΑΞΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ. 

Ο καπιταλισμός είναι ο χειρότερος εχθρός της ανθρωπότητας

Ο πρόεδρος της Βολιβίας, Evo Morales, ο οποίος βρίσκεται στην Κοπεγχάγη για την Διάσκεψη για την κλιματική αλλαγή, παραχώρησε συνέντευξη στην Amy Goodman του Democracy Now. Ο πρόσφατα επανεκλεγμένος πρόεδρος της Βολιβίας μιλάει για το «κλιματικό χρέος», το «κλιματικό δικαστήριο», την πολιτική Obama, τον καπιταλισμό κ.ά. θέματα.

AMY GOODMAN: Μιλήσατε χθες εδώ, στο Bella Center, και είπατε ότι δεν μπορούμε να σταματήσουμε την υπερθέρμανση του πλανήτη αν δεν πάψουμε τον καπιταλισμό. ΤΙ εννοούσατε;


EVO MORALES: Ο καπιταλισμός είναι ο χειρότερος εχθρός της ανθρωπότητας. Οι πολιτικές του καπιταλισμού – και αναφέρομαι στην παράλογη ανάπτυξη - της άνευ ορίου βιομηχανοποίησης είναι αυτές που καταστρέφουν το περιβάλλον. Και αυτή η παράλογη βιομηχανοποίηση είναι ο καπιταλισμός. Έτσι, για όσο καιρό δεν αναθεωρούμε ή δεν αναψηλαφούμε αυτές τις πολιτικές, είναι αδύνατον να μεριμνήσουμε για την ανθρωπότητα και τη ζωή.


AMY GOODMAN: Πώς θα το κάνατε αυτό; Πώς θα θέτατε τέρμα στον καπιταλισμό;


EVO MORALES: Με την αλλαγή των οικονομικών πολιτικών, με τον τερματισμό της πολυτέλειας, του καταναλωτισμού. Με τη λήξη αναζήτησης για καλύτερη διαβίωση. Η καλύτερη διαβίωση σημαίνει την εκμετάλλευση των ανθρώπινων όντων. Είναι η λεηλασία των φυσικών πόρων. Είναι εγωισμός και ατομικισμός. Συνεπώς, σε αυτές τις υποσχέσεις του καπιταλισμού δεν υπάρχει αδελφικότητα ή αλληλοσυμπλήρωση. Δεν υπάρχει αμοιβαιότητα. Γι’ αυτό επιχειρούμε να σκεφτούμε άλλους τρόπους για να ζούμε και να ζούμε καλά, όχι να ζούμε καλύτερα. Όχι καλύτερη διαβίωση. Η καλύτερη διαβίωση γίνεται πάντα εις βάρος κάποιου άλλου. Η καλύτερη διαβίωση γίνεται με κόστος την καταστροφή του περιβάλλοντος.


AMY GOODMAN: Πρόεδρε Morales, τι ζητάτε εδώ; Τι ζητάτε από τη Σύνοδο για το Κλίμα του ΟΗΕ;


EVO MORALES: Την υπεράσπιση των δικαιωμάτων της Μητέρας Γης. Η Γη είναι η ζωή μας. Η Φύση είναι το σπίτι μας, το οίκημά μας. Ευτυχώς, τα Ηνωμένα Έθνη ανακήρυξαν μια Διεθνή Hμέρα για τη Μητέρα Γη. Αν η Γη αναγνωρίζεται ως Μητέρα Γη, τότε είναι κάτι που δεν μπορεί να πωληθεί, είναι κάτι που δεν μπορεί να παραβιάζεται, είναι κάτι το ιερό, είναι η Φύση, είναι o πλανήτης Γη. Και γι’ αυτό έχω έρθει εδώ για να υπερασπιστώ τα δικαιώματα της Μητέρας Γης, να υπερασπιστώ τα δικαιώματα στη ζωή, να υπερασπιστώ την ανθρωπότητα και τη σωτηρία της Μητέρας Γης.


AMY GOODMAN: Τι σημαίνει κλιματικό χρέος, Πρόεδρε Morales;


EVO MORALES: Μετά από την καταστροφή που έχει υποστεί η Μητέρα Γη, είναι σημαντικό να αναγνωριστούν τα δικαιώματά της. Και ο καλύτερος τρόπος γι’ αυτό είναι να καταβληθεί κλιματικό χρέος. Δεύτερον, είναι σημαντικό να αναγνωριστούν οι φθορές που έχουν προκληθεί και να μεριμνήσουμε για τους ανθρώπους που έχουν επηρεαστεί από την κλιματική αλλαγή - για τους ανθρώπους που θα χάσουν τα σπίτια τους στα νησιά λόγου χάρη ή για τους ανθρώπους που θα μείνουν χωρίς νερό.


AMY GOODMAN: Η Hillary Clinton, η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, δήλωσε σήμερα: «Δεν μπορούμε να κοιτάμε πίσω, πρέπει να κοιτάμε μπροστά».


EVO MORALES: Το να κοιτάμε μπροστά σημαίνει ότι θα πρέπει να αναθεωρήσουμε όλα όσα έχει κάνει ο καπιταλισμός. Αυτά δεν είναι πράγματα που μπορούν να λυθούν απλά με χρήματα. Πρέπει να επιλύσουμε προβλήματα της ζωής και της ανθρωπότητας. Αυτό είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα ο πλανήτης Γης. Και αυτό σημαίνει τη λήξη του καπιταλισμού.


AMY GOODMAN: Η υπουργός Εξωτερικών, Hillary Clinton, είπε επίσης σήμερα ότι θα ταχθούν 100 δισ. δολάρια αν καταλήξει σε συμφωνία η Σύνοδος, όχι μόνο από τις ΗΠΑ, ανά έτος, αλλά από μια δημόσια-ιδιωτική συνεργασία με έναν αριθμό χωρών σε ολόκληρο τον κόσμο- αλλά αυτό μονάχα αν επιτευχθεί συμφωνία. Δεν είπε ποια ακριβώς θα ήταν η συνεισφορά των ΗΠΑ σε αυτό. Τι έχετε να πείτε για το πόσα ξοδεύουν οι ΗΠΑ στο ζήτημα της παγκόσμιας υπερθέρμανσης, σε αντιπαραβολή με τον πόλεμο, όπως είπατε χθες;

EVO MORALES: Το καλύτερο θα ήταν όλα τα κονδύλια για τον πόλεμο θα οδηγούνταν κατευθείαν στην κλιματική αλλαγή, αντί για τα στρατεύματα στο Ιράκ, το Αφγανιστάν ή τις στρατιωτικές βάσεις στη Λατινική Αμερική. Αυτά τα λεφτά θα ήταν καλύτερο να οδηγηθούν στις ζημιές που έχουν προκαλέσει οι ΗΠΑ. Και, φυσικά, αυτά δεν είναι μόνο 100 δισ. δολάρια. Αυτά είναι πιθανότατα τρισεκατομμύρια και τρισεκατομμύρια δολαρίων. Πώς ξοδεύουμε χρήματα για να σκοτώνουμε και όχι για να σώσουμε ζωές; Πρέπει να ξοδέψουμε λεφτά για να σώσουμε ζωές, όχι για να σκοτώνουμε. Αυτές είναι οι διαφορές μας με τον καπιταλισμό.


AMY GOODMAN: Αποκαλέσατε τον πόλεμο στο Αφγανιστάν τρομοκρατικό. Εννοείτε ότι πρόεδρος Obama είναι τρομοκράτης;


EVO MORALES: Τρόμος είναι οι άνθρωποι που στέλνουν τα στρατεύματά τους να σκοτώσουν εκτός της χώρας τους. Δεν υπάρχουν μοναχά τρομοκράτες ντυμένοι με πολιτικά, μπορούν επίσης να φοράνε στρατιωτική στολή. Ακόμα χειρότερα αν χρηματοδοτούνται από τους πόρους των λαών, από φόρους. Φυσικά, κάθε χώρα έχει το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό της, ακριβώς όπως κάθε χώρα μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Αλλά η εισβολή σε άλλη χώρα, με ένστολους ανθρώπους, αυτό είναι κρατική τρομοκρατία.


Επιπλέον, εγκαθιστούν στρατιωτικές βάσεις στη Λατινική Αμερική με την προοπτική του πολιτικού ελέγχου. Και, όπου υπάρχει στρατιωτική βάση, υπάρχει o νόμος της αυτοκρατορίας. Αυτό δεν αποτελεί σεβασμό για την δημοκρατία. Δεν υπάρχει ειρήνη, κοινωνική ειρήνη. Δεν υπάρχει ανάπτυξη για αυτές τις χώρες ούτε ενσωμάτωση σε αυτές τις περιοχές. Αυτό είναι που ζήσαμε στη Λατινική Αμερική.


AMY GOODMAN: Ποιο είναι το μήνυμά σας προς τον πρόεδρο Obama, σε αυτές τις συνομιλίες για το κλίμα;


EVO MORALES: Μετά την ακρόαση της ομιλίας του στη Σύνοδο Κορυφής της Β. & Ν. Αμερικής, ήμασταν αισιόδοξοι ότι θα αποτελούσε έναν σύμμαχό μας στην καταπολέμηση της φτώχειας. Τώρα πλέον δεν είμαι τόσο αισιόδοξος. Μάλλον, είμαστε απογοητευμένοι. Αν κάτι έχει αλλάξει στις ΗΠΑ, τότε αυτό είναι το χρώμα του προέδρου. Έτσι κλήθηκα, μέσω διοικητικών ψηφισμάτων, να κλείσω σωματεία, ή να εξαλείψω σωματεία, ενώ πρόκειται να κάνω το ακριβώς αντίθετο. Στην αναφορά σχετικά με την πρόσβαση στο προνομιούχο εμπόριο υπό το πρόγραμμα ATPDEA, η Βολιβιανή κυβέρνηση κατηγορήθηκε ότι αναμίχθηκε σε καταπίεση συνδικάτων, όταν, στην πραγματικότητα, εντελώς αντίθετα, η κυβέρνηση υπήρξε πολύ ενεργή στην παροχή υποδομών και την υποστήριξη των σωματείων μέσω της βελτίωσης των κέντρων όπου συνέρχονται κλπ.
Ούτε ο πρόεδρος Bush δεν είχε κάνει παρατηρήσεις για τις νέες διατάξεις στο Σύνταγμα της Βολιβίας, ενώ υπό τη νέα διακυβέρνηση έχουν γίνει παρατηρήσεις και σχόλια για το νέο σχέδιο του Συντάγματος, ειδικά σε σχέση με τη διαχείριση των τομέων φυσικού αερίου και πετρελαίου. Αυτό αποτελεί ξεκάθαρη ανάμιξη στα εσωτερικά της Βολιβίας από την κυβέρνηση Obama. Εν τέλει, μοιάζει να μας ζητάνε να αλλάξουμε το Σύνταγμα. Αυτό είναι κάτι που ούτε ο Bush δεν είχε κάνει. Αν κοιτάξουμε μοναχά αυτό, τότε ο Obama μοιάζει χειρότερος κι από τον Bush. Και τα ντοκουμέντα υπάρχουν.


AMY GOODMAN: Γνωρίζω ότι πρέπει να φύγετε, μια τελευταία ερώτηση: Ζητήσατε κλιματικό δικαστήριο. Τι εννοείτε;

EVO MORALES: Εκείνοι που κάνουν κακό στον πλανήτη Γη πρέπει να δικάζονται. Εκείνοι που δεν πληρούν τους όρους του Πρωτοκόλλου του Κιότο πρέπει επίσης να δικάζονται. Προκειμένου να γίνει αυτό πρέπει να συνθέσουμε ένα δικαστήριο για κλιματική δικαιοσύνη στα Ηνωμένα Έθνη.


AMY GOODMAN: Και o ένας βαθμός Κελσίου;


EVO MORALES: Αυτή είναι η πρότασή μας.


AMY GOODMAN: Θεωρείται ότι είναι εφικτή;


EVO MORALES: Ναι. Ναι, αλλιώς θα είναι έλλειψη δέσμευσης προς την ανθρωπότητα.


AMY GOODMAN: Πιστεύετε ότι θα βγει μια συμφωνία από την Κοπεγχάγη;


EVO MORALES: Αμφιβάλλω. Αναπτύσσουμε άλλες προτάσεις για την παρέμβασή μου.


AMY GOODMAN: Θεωρείτε καταστροφικό το ότι δεν υπάρχει συμφωνία;


ΕVO MORALES: Όχι, είναι χάσιμο χρόνου. Και αν οι ηγέτες των χωρών δεν μπορούν να αποφασίσουν, γιατί δεν αποφασίζουν μαζί οι λαοί;


AMY GOODMAN: Σας ευχαριστούμε πολύ πρόεδρε Morales.

____________________________________________

Πηγή: DemocracyNow.org/tvxs.gr

Η κλοπή της σωρού: Kαμπάνια ψυχολογικού πολέμου διεθνών δυνάμεων εναντίον του κυπριακού λαού. Όχι στο σχέδιο Ανάν και τα σχέδια των Μπους, Μπλερ, Obama και ΣΙΑ.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΛΟΠΗ ΤΟΥ ΛΕΙΨΑΝΟΥ ΣΤΗΝ ΚΛΟΠΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

konstantakopoulos.blogspot.com

Η σύληση του τάφου του Προέδρου Παπαδόπουλου θέτει σειρά δύσκολών ερωτημάτων, πρώτο εκ των οποίων το κατά πόσον συνδέεται με το κυπριακό. Με τα ελάχιστα στοιχεία που ήδη γνωρίζουμε, μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε, δεν είναι όμως άχρηστο να τις κάνουμε, διατηρώντας βεβαίως επιφύλαξη για νεώτερα στοιχεία.
Ανοησίες και απιθανότητες
1. ‘Ενας παράφρων μπορεί να υπάρχει. Ομάδα παραφρόνων, με στρατιωτική πειθαρχία, που εκτελούν καλά σχεδιασμένη μακάβρια επιχείρηση, μοιάζει περίπου αδύνατη.
2. Αναφέρθηκε η περίπτωση Ελλήνων ακροδεξιών εθνικιστών, που θέλουν να ΅ηρωοποιήσουν΅ τον Παπαδόπουλου . Μοιάζει αφελής ως υπόθεση, προϊόν ΅μανίας΅ του ΑΚΕΛ να βλέπει τον ελληνικό εθνικισμό ως κύριο εχθρό του. (H ΕΣΣΔ κατέρρευσε γιατί ο Γκορμπατσώφ νόμισε ως κύριο εχθρό τους σκληροπυρηνικούς και όχι τη Δύση. Η Κίνα επεβίωσε γιατί διατήρησε πάντα στον πυρήνα της στρατηγικής της την εικόνα της Δύσης ως εχθρού). Γιατί εθνικιστικοί, ακροδεξιοί κύκλοι να θέλουν την προσβολή του Τάσσου; Πρόκειται άλλωστε για ελάχιστους ανθρώπους στην Κύπρο, υπό ασφυκτική παρακολούθηση, Aν ήταν ένοχοι, θα τους έπιαναν σε πέντε λεπτά. Tα πολιτικά προβλήματα τα δημιουργούν τα ίδια τα κόμματα και οι πολιτικοί στον εαυτό τους και δεν χρησιμεύει σε τίποτα να κατασκευάζουν εχθρούς για να τους τα αποδώσουν. Ειρήσθω εν παρόδω, ο ελληνικός ακροδεξιός εθνικισμός εκ γενετής συνδέεται με ξένες δυτικές υπηρεσίες και ποτέ δεν εξυπηρέτησε ελληνικά εθνικά συμφέροντα. Γιατί τέτοιες υπηρεσίες να θέλουν ηρωοποίηση Παπαδόπουλου;

3. Kλοπή για λύτρα. Να κλέψεις σωρό αρχηγού κράτους, βάζοντας όλες τις υπηρεσίες του και τον πληθυσμό να σε κυνηγάει, δεν φαίνεται πολύ έξυπνη ή ασφαλής ως εγκληματική ενέργεια. «Ακόμα κι αν πρόκειται για ακραία πράξη οργανωμένου εγκλήματος, υπό το πρόσχημα λύτρων, δεν θα μπορούσε να συμβεί χωρίς ένα κλίμα πολιτικών διεργασιών σε υπόγεια αλληλεπίδραση με την εγκληματική δράση», λέει ο Καθηγητής Εγκληματολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Γιάννης Πανούσης.
Πίσω από τα λύτρα, πιστεύει, κρύβεται πολιτική στόχευση.
Οι ΅συμπτώσεις΅
Η κλοπή της σωρού έγινε την παραμονή του ετήσιου μνημοσύνου και μετά τον τερματισμό της αξιολόγησης της Τουρκίας, θα συνέπιπτε μάλιστα κανονικά με αυτή, αν δεν είχε κλείσει το θέμα σε επίπεδο Υπουργών (με την αξιολόγηση συνέπεσε και η κορύφωση οικονομικών πιέσεων κατά της Ελλάδας, ένα είδος «Ιμίων της οικονομίας»). Η κλοπή έγινε στην αρχή μιας περιόδου λίγων μηνών, στη διάρκεια των οποίων θα κριθεί η ύπαρξη κυπριακού κράτους, η μορφή «λύσης» και οι προοπτικές της τουρκικής ένταξης στην ΕΕ. Για να αποδεχθούμε ερμηνείες του
κοινού ποινικού δικαίου θα πρέπει να θεωρήσουμε ότι όλα αυτά τα γεγονότα απλώς συμπίπτουν με την κλοπή του λειψάνου, που είναι επίσης τελείως άσχετη με τον ρόλο που έπαιξε και τον ισχυρό συμβολισμό που εκπέμπει και σήμερα ο Πρόεδρος Παπαδόπουλος, του ‘Όχι στο σχέδιο Ανάν και τα σχέδια των Μπους, Μπλερ και ΣΙΑ. Σας φαίνεται πολύ πιθανή η συρροή τόσων ΅συμπτώσεων΅; (Nα σημειώσουμε επίσης την εμφάνιση, κοντά στο Προεδρικό Μέγαρο, συνθημάτων “η Κύπρος είναι τουρκική”, γραμμένων σε τουρκική γραφή που δεν συνηθίζουν οι
Τουρκοκύπριοι…)
Μια “μαφιόζικου” τύπου προειδοποίηση (ποιόν ωφελεί το έγκλημα):
Αν αποκλείσουμε τους τρελλούς και τους εγκληματίες ποινικού δικαίου, γυρνάμε στην πολιτική. Ποιόν ωφελεί το έγκλημα; Τι μήνυμα στέλνει στην πολιτική ελίτ και την κοινή γνώμη η απαγωγή της σωρού, παραμονές ολοκλήρωσης των συνομιλιών Χριστόφια-Talat και εν όψει εμφάνισης νέου σχεδίου που, όλες οι δημοσκοπήσεις, δείχνουν ότι δεν είναι δημοφιλές.
Αν είσαστε πολιτικός στην Κύπρο και ενδεχομένως θέλατε να πείτε ¨Όχι, δεν θα σκεφτείτε τις συνέπειες που μπορεί να έχει αυτό το ¨Όχι σε σας και την οικογένειά σας; Δεν θα “διαβάζατε” στην απαγωγή το μήνυμα: “θα κυνηγήσουμε μέχρι τον τάφο κι ακόμα πιο πέρα όποιον μας φέρει εμπόδια, όποιον πει ‘Όχι, όποιον μας κοροϊδέψει». Η προειδοποίηση απευθύνεται καταρχήν στον ίδιο τον κ. Χριστόφια, στην περίπτωση που διστάσει να “τελειώσει” τη δουλειά, επιλέγοντας να μην συνυπογράψει ένα αντιδημοφιλές, μη βιώσιμο σχέδιο. Εκτός του κ. Χριστόφια, το ΅μήνυμα΅ απευθύνεται στα παιδιά του τέως Προέδρου και δύο-τρεις ακόμα πολιτικούς που σκέφτονται ενδεχομένως να επαναλάβουν αυτό που έκανε ο Τάσσος το 2004. Είναι σαν κάποιος να τους λέει: “Ξανασκεφτείτε το, ξανασκεφτείτε με ποιες δυνάμεις τα βάζετε”.
Το μήνυμα απευθύνεται ευρύτερα στο σύνολο της ελληνικής πολιτικής τάξης και τον κυπριακό λαό, επιχειρώντας να “ξυπνήσει” ισχυρά ρεύματα φόβου και υποτέλειας που διατρέχουν το συλλογικό ασυνείδητο. «Σταματήστε να κάνετε τον ξύπνιο. Αρκετά μας πρήξατε το 2004 και μας καθυστερήσατε έξη χρόνια. Θυμηθείτε τι σας έχουμε κάνει στο παρελθόν, δείτε τι μπορούμε να κάνουμε στο ίδιο σας το νησί, κάτω από τη μύτη της αστυνομίας σας, στον ίδιο σας τον Πρόεδρο, σύμβολο της αντίστασης και της δύναμής σας. Μη διανοηθείτε να επαναλάβετε τα ίδια. Υπογράψτε να τελειώνουμε. Το ξέρετε, όλη η ιστορία σας το μαθαίνει, μπορεί να αργήσουμε, θα βρούμε όμως τον τρόπο να νικήσουμε. ‘Η μήπως θα σας σώσει μια μπατιρισμένη Ελλάδα;».
Βεβαίως, η τακτική αυτή είναι “δίκοπο μαχαίρι”, μπορεί να οδηγήσει στο αντίθετο αποτέλεσμα. Αλλά αυτό δεν εμποδίζει να τη δοκιμάσουν όσοι τη χρειάζονται. Στο κάτω-κάτω, εμπειρία δύο αιώνων ξένων επεμβάσεων στον ελληνικό χώρο δείχνει να επιβεβαιώνει την μακροχρόνια αποτελεσματικότητα τέτοιων μεθόδων, ιδίως στο επίπεδο των ΅ελίτ΅. Αν αυτή η υπόθεση εργασίας είναι σωστή, τότε βρισκόμαστε στην αρχή, τις πρώτες δοκιμές μιας μελετημένης καμπάνιας ψυχολογικού πολέμου διεθνών δυνάμεων εναντίον του κυπριακού λαού και της τωρινής ή δυνάμει ηγεσίας του.
Ο αναγνώστης μπορεί να μας αντιτάξει τρία ερωτήματα-αντιρρήσεις: Γίνονται τέτοια πράγματα; Υπάρχει τόσο σοβαρό διακύβευμα; Δεν υπάρχουν πιο αθώες, πολιτικές μέθοδοι για τις επιδιώξεις αυτές; Για το πρώτο από τα ερωτήματα αυτά παραπέμπουμε στο σύνολο της νεώτερης ελληνικής ιστορίας. Αποτελεί, σε πολύ μεγάλο βαθμό, μια απίστευτη ιστορία συνωμοσιών, πραξικοπημάτων, δολοφονιών, εξαγορών με μία κεντρική επιδίωξη: τον έλεγχο του άφθαστης στρατηγικής αξίας ελληνικού χώρου. Τα άλλα δύο ερωτήματα είναι πιο ενδιαφέροντα.
Το διακύβευμα: Τουρκία, Κύπρος, Ευρώπη.
Η τουρκική ένταξη στην ΕΕ παίζει κεντρικό ρόλο στην ευρωπαϊκή, μεσανατολική, αν όχι και ρωσική πολιτική ΗΠΑ και Βρετανίας. Οριστικοποιεί τη μετατροπή της ‘Ενωσης σε υποτελή των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ ζώνη ελεύθερων ανταλλαγών, υποχείριο των ΅αγορών΅, πολιτικά μη ενοποιήσιμη, στρατηγικά μη χειραφετήσιμη. Μπορεί να φαίνεται δύσκολα πραγματοποιήσιμη, όσο όμως δεν συναντά ανυπέρβλητα εμπόδια, παραμένει κεντρική διεθνής πολιτική ΗΠΑ-Βρετανίας παράγοντας αποτελέσματα.
Το κυπριακό, η στρατιωτική κατοχή κράτους-μέλους της ΕΕ συνιστά ακραίο παραλογισμό και το κυριότερο εμπόδιο στην τουρκική ένταξη, αλλά και τις ομαλές σχέσεις Δύσης-Τουρκίας. ‘Οσο παραμένει άλυτο θα αποτελεί τεράστια νάρκη στον δρόμο της Τουρκίας. Αν λυθεί με λύση τύπου Ανάν, αφαιρώντας από τη συντριπτική πλειοψηφία των Κυπρίων το δικαίωμα να ασκούν εξουσία στο νησί, δηλαδή το κράτος τους, όπως προέβλεπε αυτό το σχέδιο και όπου οδηγούν, δυστυχώς, οι προτάσεις Χριστόφια στις διαπραγματεύσεις, τότε η Τουρκία θα μπει από τώρα στην ΕΕ, η Κύπρος, το πιο στρατηγικό ίσως σημείο της υφηλίου, με τεράστιο πιθανώς οικονομικό ενδιαφέρον, θα ξαναπεράσει στον έλεγχο των αποικιοκρατικών δυνάμεων και η Ελλάδα θα γίνει προτεκτοράτο.

Σας φαίνονται απίθανα αυτά; Κατανοητό, για δείτε το όμως καλύτερα. Η Τουρκία θα μπει από τώρα στην ΕΕ, πρώτον γιατί θα αποκτήσει βαρύνουσα επιρροή στην ψήφο της Λευκωσίας στα ευρωπαϊκά όργανα δια του προωθούμενου σχεδίου λύσης, δεύτερον γιατί αν θελήσει κάποιος να μπλοκάρει στο μέλλον την πλήρη ένταξή της, θα διακινδυνεύσει μια Βοσνία στο νησί. Τη δυνατότητα τέτοιας κρίσης εμπεριέχει η σκόπιμη ασάφεια και το αδόκιμο των συζητούμενων ρυθμίσεων κυριαρχίας (εκ περιτροπής προεδρία, σταθμισμένη ψήφος, δύο κράτη σε συσκευασία ενός με δύο αστυνομίες και άρα δύο ντε φάκτο κυριαρχίες, κατάργηση δικαιώματος και μέσου αυτοάμυνας του κράτους). Με άλλα λόγια, οι Ελληνοκύπριοι, συντριπτική πλειοψηφία του κυπριακού λαού, 82%) θα καταστούν όμηροι της καλής θέλησης Λονδίνου, Αγκυρας και Ουάσιγκτον, η πρώτη αποικία παγκοσμίως που θα παραιτηθεί οικειοθελώς και από τον τύπο της ανεξαρτησίας που απέκτησε με την επανάσταση του 1955-59.
Καμία ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να αδιαφορήσει για την ασφάλεια ενός εκατομμυρίου Ελλήνων. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα είναι ελεύθερη, αν περάσει τέτοιο σχέδιο, όχι να κάνει πολιτική με τη Ρωσία, αλλά ούτε να ασκήσει καλά καλά την κυριαρχία της σε Αιγαίο και Θράκη. Αντί να επιλύσουμε τα ελληνοτουρκικά, θα κάνουμε πιθανότερη μια γενική, υπό πολύ δυσμενέστερους όρους σύρραξη με την Τουρκία.
Για τις διεθνείς δυνάμεις που εδώ και αιώνες θεωρούν την Ανατολική Μεσόγειο δική τους θάλασσα, το στρατηγικό διακύβευμα είναι κολοσσιαίο. Με παρόμοια λύση του κυπριακού, ΗΠΑ και Βρετανία πετυχαίνουν με έναν σμπάρο πολλά τρυγόνια, επανακτώντας την αποικία τους, που ποτέ δεν αποδέχθηκαν την έστω και κολοβωμένη ανεξαρτησία της, εμπεδώνοντας τον έλεγχο επί του ελληνικού χώρου, που θεωρείται πάντα υποψήφιος «απιστίας» με τους Ρώσους, οριστικοποιώντας τον ατλαντικό έλεγχο της ΕΕ και «δένοντας» την Τουρκία στο δυτικό άρμα.
Βεβαίως, Ουάσιγκτον και Λονδίνο, αληθινοί και διαχρονικοί σκηνοθέτες του κυπριακού είναι ορθολογικοί παίκτες. Δεν θα το αποτολμούσαν, θα επεδίωκαν να ικανοποιηθούν με λιγότερα αν έβλεπαν ότι δεν γίνεται, ή ότι το κόστος από την επιδίωξη μπορεί να γίνει δυσανάλογο. Αλλά δεν το βλέπουν και δεν το είδαν επί αιώνες. Δεν διαπιστώνουν σοβαρή αντίσταση από την ελλαδική και κυπριακή ελίτ που θα αύξανε υπέρμετρα το κόστος για τους ίδιους παρόμοιων επιδιώξεων. Ούτε η πολιτική, ούτε η οικονομική ελίτ των δύο κρατών επιθυμεί να τα βάλει μαζί τους, ακόμα και για ζητήματα που αφορούν τον πυρήνα εθνικής και κρατικής κυριαρχίας. Το τελικό αποτέλεσμα θα είναι, βεβαίως, όχι η βελτίωση των σχέσεων με τους «συμμάχους», αλλά η πιθανότητα μείζονος κρίσεως. Γιατί, όπως εύστοχα παρατήρησε ο σημερινός αρχηγός της ΝΔ το 2004, μόνο όποιος μπορεί να πει όχι, μπορεί να πει και ναι.
Δεν επαρκούν τα πολιτικά μέσα;
Θα μπορούσαν να περιορισθούν σε κλασικξές προσπάθειες άσκησης πολιτικής επιρροής και αυτό έκαναν μέχρι τώρα, ιδίως ευνοώντας παντοιοτρόπως την εκλογική ήττα του Παπαδόπουλου το 2008 και ανεχόμενοι, κατά τρόπο πολύ ασυνήθιστο για την πάγια πολιτική τους, την ανάδειξη στην εξουσία ενός ΚΚ. Η επιδίωξή τους είναι η επανάληψη στην Κύπρο του σεναρίου της Ελλάδας του 1944-45, τηρουμένων των αναλογιών. (Συνήθως αντιμετωπίζουμε τη δεκαετία του 1940 από τη σκοπιά της εσωτερικής σύγκρουσης, στην πραγματικότητα όμως πρέπει να θεωρείται απαύγασμα της βρετανικής στρατηγικής, ένας από τους συγκλονιστικότερους θριάμβους του Ουίνστον Τσώρτσιλ και της Βρετανικής Αυτοκρατορίας στην ιστορία της. Οι Βρετανοί έπρεπε να ανακτήσουν μια χώρα που ελεγχόταν κατά 90% από ένα ΚΚΕ με πλειοψηφική πολιτική επιρροή, μεγάλο, εμπειροπόλεμο στρατό και τις δάφνες της αντίστασης . Κατάφεραν αυτό που δεν θα μπορούσε ούτε στο όνειρό του να κάνει ο στρατός τους, βάζοντας τους αντιπάλους τους να δράσουν υπέρ τους! Τύφλα νάχουν Μακιαβέλι και Ταλλεϋράνδος)
¨Όπως είπαμε ΗΠΑ και Βρετανία διαθέτουν ικανοποιητική επιρροή στην ελλαδική και κυπριακή ΅ελίτ΅. Δεν υπάρχει λόγος να προσφύγουν σε άλλες, πιο ΅περίεργες΅ μεθόδους. Το πρόβλημα που ανέκυψε όμως είναι ότι σειρά δημοσκοπήσεων επί πολλούς μήνες δείχνει ότι οι Ελληνοκύπριοι απορρίπτουν το σχέδιο και τις προτάσεις των δικών τους ηγετών, καθιστώντας μια έγκριση σε δημοψήφισμα αμφίβολη, με τις σημερινές συνθήκες. Αυτό θα αυξήσει και τους δισταγμούς Χριστόφια που δεν θέλει να πάει σε δημοψήφισμα και να χάσει.
Πρέπει επομένως να συμβούν, ει δυνατόν, γεγονότα, που να αλλάξουν το σημερινό κλίμα, να περιορίσουν τις αντιρρήσεις, να δημιουργήσουν σύγχυση ως προς το διακύβευμα. Αντί οι Κύπριοι να συζητάνε για τις συγκεκριμένες ρυθμίσεις του μέλλοντός τους (εκ περιτροπής προεδρία, σταθμισμένη ψήφο, πώς θα λειτουργεί αυτό το μόρφωμα και δεν θα καταρρεύσει όπως οι συμφωνίες του 1960) να συζητάνε ποιος πήρε τη σωρό του Παπαδόπουλου, αν κάνει καλό ο εθνικισμός, ίσως αύριο ποιος έβαλε βόμβα ή έκανε απόπειρα, οτιδήποτε άλλο πέραν του συγκεκριμένου διλήμματος ενώπιόν τους. Για να μην επαναληφθούν τα καλά του 2004, όταν ανετράπη ολόκληρος ο σχεδιασμός, ο κυπριακός λαός πρέπει να πάει σε δημοψήφισμα φοβισμένος, εγκλωβισμένος, εκβιασμένος, διεθνώς απομονωμένος και εσωτερικά διχασμένος. Ανεξάρτητα λοιπόν από τι έγινε με τη σωρό, στρατηγικοί αναλυτές δεν αποκλείουν να δούμε σημεία και τέρατα στο αμέσως προσεχές μέλλον στο νησί.
Συμπέρασμα
Η άμυνα απέναντι σε παρόμοιες απειλές περιλαμβάνει βεβαίως ένα επιχειρησιακό σκέλος, κυρίως όμως είναι πολιτική. Με δεδομένο το εύρος των δυνάμεων που απειλούν την εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία της Ελλάδας και της Κύπρου, θα χρειαζόταν εδώ και καιρό η συγκρότηση εθνικού μετώπου. Ορθώς ο Πρόεδρος της Κύπρου ζητάει λαϊκή και πολιτική συσπείρωση. Αλλά τέτοιο μέτωπο μπορεί και πρέπει να συγκροτηθεί μόνο στη βάση της υπεράσπισης του πυρήνα της κρατικής κυριαρχίας Κύπρου και Ελλάδας. Δεν είναι δυνατόν εν ονόματι της προστασίας μιας μειονότητος, της ανάγκης σύντομης επίλυσης του κυπριακού και των ελληνοτουρκικών, της ανάγκης να αποφευχθεί μια διχοτόμηση, που εμπεριέχεται άλλωστε στις σημερινές ελληνικές προτάσεις, να καταλύεται το κυπριακό κράτος. Οι πολιτικές αυτές, ειρήσθω εν παρόδω, δεν θα φτιάξουν, θα καταστρέψουν στο τέλος τις σχέσεις και με την Τουρκία και με τους ΅΅συμμάχους΅.
Η ΅κόκκινη γραμμή΅ που ξεχωρίζει μια κακή συμφωνία από μια εθνική καταστροφή είναι η διατήρηση των Ελληνοκυπρίων, εκεί τουλάχιστο που ζουν, υπό την προστασία κανονικού, συντεταγμένου, διεθνώς αναγνωρισμένου κράτους, με κανόνα πλειοψηφίας, δικαίωμα αυτοάμυνας και στρατό, χωρίς επεμβατικά δικαιώματα τρίτων. ¨Όπως είχε πει ο Ανδρέας Παπανδρέου, ΅αν χαθεί η Κύπρος, θα χαθεί και η Ελλάδα΅.
Αυτά θα μπορούσαν εν τέλει και να εξηγηθούν στους δυτικούς συμμάχους, γιατί η ιστορία με την τουρκική ένταξη κινδυνεύει να γίνει το πολιτικο’διπλωματικό ισοδύναμο του παραλογισμού στο Ιράκ. Αλλά κανείς δεν θα πάρει στα σοβαρά ηγεσίες κρατών που δεν παίρνουν στα σοβαρά οι ίδιες τον εαυτό τους, τα κράτη τους, την κυριαρχία τους.
_________________________________________________

Θα δημοσιευθεί στο περιοδικό "Επίκαιρα" της 18.12.2009

Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΧΡΩΜΑ. ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΣΤΡΟΦΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΣ

ΤΟ 

ΔΟΓΜΑ ΜΠΟΥΣ 

ΣΕ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑ 

ΟΜΠΑΜΑ

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ 

ΠΑΝΩ 

ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ 
__________________________
Από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ της  04.12.2009

Ο ΜΠΟΥΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕ ΤΟ ΙΡΑΚ ΓΙΑ ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ. Ο ΟΜΠΑΜΑ ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΓΙΑ ΤΑ ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ;?

Πυρηνική «Επιλογή Σαμψών»

Αιφνιδιάζει το Ισραήλ και παραδέχεται πως έχει πυρηνικά όπλα

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Κίττυ Ξενάκη

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΑ ΝΕΑ , Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2009

Πιστό στο δόγμα της «πυρηνικής αμφισημίας», το Ισραήλ δεν παραδέχτηκε ποτέ πως διαθέτει πυρηνικά όπλα. Ο Σιμόν Πέρες, όμως, αιφνιδιάζει σήμερα αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο εφαρμογής της αποκαλούμενης «Επιλογής Σαμψών» - της χρήσης πυρηνικών- αν κινδυνεύσει η υπόσταση της χώρας. Και η συγκυρία προφανώς δεν είναι τυχαία. 

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ 

 

Μπορεί το Ιράν να άφησε χθες ελεύθερους τους πέντε Βρετανούς ιστιοπλόους που είχε συλλάβει στα χωρικά του ύδατα, μη θέλοντας να προσθέσει ακόμα μία διπλωματική κρίση σε αυτές που ήδη αντιμετωπίζει με τη Δύση, ο σκληροπυρηνικός πρόεδρός του, όμως, ο Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ, δήλωσε πως το Ισραήλ δεν μπορεί να κάνει το παραμικρό για να σταματήσει το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης· επιπλέον, άφησε να εννοηθεί πως το Ιράν «τελείωσε» με τις διαπραγματεύσεις και θα εμπλουτίσει μόνο του ουράνιο σε υψηλότερο βαθμό.

Ο Σιμόν Πέρες
Σε αυτό το πλαίσιο εγγράφεται αναγκαστικά η συνέντευξη την οποία παραχώρησε ο πρόεδρος του Ισραήλ Σιμόν Πέρες σε δύο κινηματογραφιστές, οι οποίοι ετοιμάζουν μια ταινία για τη ζωή του και δημοσιεύθηκε χθες στην ισραηλινή εφημερίδα «Γεντιότ Αχρονότ». «Αν το Ισραήλ απειλούνταν με καταστροφή θα έπρεπε ή όχι να καταφύγει στην “Επιλογή Σαμψών”;» ρώτησαν οι Γκιλ Κόπατς και Σανί Κεϊνάν χρησιμοποιώντας έναν όρο που φέρεται να επινοήθηκε από τους Ισραηλινούς ηγέτες τη δεκαετία του 1960. «Στόχος αυτών των (πυρηνικών) αντιδραστήρων είναι να εμποδίσουν την καταστροφή (του Ισραήλ), και μέχρι τώρα, αυτό έχει λειτουργήσει καλά. Ελπίζω πως θα συνεχίσει να λειτουργεί και στο μέλλον» απάντησε αιφνιδιάζοντας με την παρρησία του ο Ισραηλινός πρόεδρος.

Ο Πέρες, εντούτοις, ο οποίος θεωρείται ένας από τους αρχιτέκτονες του πυρηνικού προγράμματος του Ισραήλ, δεν σταμάτησε εκεί. Χωρίς να μιλήσει ούτε μία φορά για «πυρηνικά όπλα», περιέγραψε παρά ταύτα με πρωτοφανείς λεπτομέρειες την απαρχή της πυρηνικής περιπέτειας στην οποία ρίχτηκε το ισραηλινό κράτος τη δεκαετία του 1960. Διηγήθηκε πώς πήρε την αρχική απόφαση ο Νταβίντ Μπεν Γκουριόν, ο ιδρυτής του κράτους του Ισραήλ, παρ΄ ότι όλοι οι επιστήμονες της εποχής εκείνης, εκτός από έναν, καθώς και οι επικεφαλής της Μοσάντ και του στρατού ήταν αντίθετοι: πίστευαν πως «ο κόσμος δεν θα το επέτρεπε αυτό στο Ισραήλ». Τελικά αποφασίστηκε πως το μικρό μέγεθος της χώρας μόνο με μια πυρηνική αποτρεπτική δύναμη μπορούσε να αντισταθμιστεί. «Τι ακριβώς σημαίνει πυρηνική επιλογή;» θέλησαν να μάθουν οι δύο κινηματογραφιστές. «Σημαίνει πως οι περισσότεροι γείτονές μας, που θέλουν να μας καταστρέψουν, πιστεύουν πως το Ισραήλ έχει τη δυνατότητα να τους καταστρέψει. Η αμφιβολία τους είναι η δύναμή μας», απάντησε ο Πέρες.

Το ΝΑΤΟ δεν προστατεύει την Ελλάδα...

ΠΑΝΩ από τους μισούς Έλληνες αξιωματικούς (56%) πιστεύουν ότι 

το ΝΑΤΟ δεν προστατεύει την Ελλάδα...

Δύσπιστοι στο ΝΑΤΟ οι μισοί αξιωματικοί

Λουκάς Δημάκας

ΠΑΝΩ από τους μισούς Έλληνες αξιωματικούς (56%) πιστεύουν ότι το ΝΑΤΟ δεν προστατεύει την Ελλάδα από μια ενδεχόμενη επιθετική ενέργεια της Τουρκίας κατά της χώρας μας. Πολύ δε περισσότεροι (64%) είναι βέβαιοι, σύμφωνα με γκάλοπ της VΡRC που παρουσιάστηκε χθες, ότι η Συμμαχία υποστηρίζει περισσότερο την Τουρκία σε σχέση με την Ελλάδα.
Την ίδια ώρα πάντως, ο υπουργός Άμυνας κ. Ε. Βενιζέλος που ενημέρωνε στο «Πεντάγωνο» τους βουλευτές- μέλη της Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας για το νέο στίγμα της αμυντικής πολιτικής της κυβέρνησης, παρουσίαζε την εκτίμηση ότι η Ελλάδα δεν περιμένει «γενικευμένο πόλεμο» από την Τουρκία. «Η πιθανότητα αιφνιδιαστικής στρατιωτικής ενέργειας ευρείας κλίμακας με τα σημερινά δεδομένα είναι μικρή», ήταν η ακριβής διατύπωση που περιείχε το επίσημο κείμενο της ενημέρωσης των βουλευτών από το ΓΕΕΘΑ...

"ΤΑ ΝΕΑ"

ΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΣΜΟΥ

...κυβέρνηση από τη θέληση και τη βία μιάς μικρής ομάδας κυρίαρχων...*

"Είμαι ο πιό δυστυχισμένος άνθρωπος. 

Χωρίς να το θέλω κατάστρεψα τη χώρα μου.

Ένα μεγάλο βιομηχανικό έθνος ελέγχεται από το πιστωτικό του σύστημα. Το πιστωτικό μας σύστημα είναι συγκεντρωμένο. 

Έτσι η ανάπτυξη του έθνους και όλες οι δραστηριότητες

βρίσκονται στο έλεος μερικών ανθρώπων. Φτάσαμε να είμαστε μια από τις χειρότερες, μιά από τις πιό πλήρως ελεγχόμενες και κυριαρχημένες κυβερνήσεις στον πολιτισμένο κόσμο. Όχι πλέον κυβέρνηση ελεύθερης άποψης, όχι πλέον κυβέρνηση από απόφαση και ψήφο της πλειοψηφίας, αλλά κυβέρνηση από τη θέληση και τη βία μιάς μικρής ομάδας κυρίαρχων ανθρώπων".

Woodrow Wilson

Πρόεδρος των ΗΠΑ 1913-1921

____________________________________________________________________

* Πηγή: ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΞΙΑ, ΚΟΣΝΟΣ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ 22/11/2009

Η 'ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ' ΕΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΔΗΛΑΔΗ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΑΛΛΑ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ

ΖΑΝ-ΚΛΟΝΤ ΤΡΙΣΕ :

«Το ευρώ δεν φτιάχτηκε για να αντιμάχεται το δολάριο»*

Δεκατέσσερις μήνες μετά τη χρεοκοπία της Lehman Βrothers η παγκόσμια οικονομία επανασυνδέθηκε με την ανάπτυξη. Οι εντάσεις όμως παραμένουν, κυρίως στις ισοτιμίες, με το δολάριο να αποδυναμώνεται συνεχώς. Τα ελλείμματα είναι άνευ προηγουμένου. Και με την επαναφορά των μπόνους στα στελέχη, η κοινή γνώμη έχει την πεποίθηση ότι τελικά τίποτε δεν άλλαξε. Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν-Κλοντ Τρισέ παραθέτει τη δική του άποψη για την παγκόσμια οικονομία στην μετά την κρίση περίοδο.


- Η ζώνη του ευρώ εμφάνισε ανάπτυξη 0,4% κατά το τρίτο τρίμηνο. Αραγε πέρασε η κρίση;

«Τα στοιχεία για τη θετική ανάπτυξη επιβεβαιώνουν ότι έχουμε βγει από την περίοδο της ελεύθερης πτώσης, που χαρακτήρισε το εξάμηνο μετά την κατάρρευση της Lehman Βrothers, τον Σεπτέμβριο του 2008. Επιβεβαιώνουν το βασικό μας σενάριο, εκείνο της προοδευτικής και σταδιακής ανάκαμψης της οικονομίας. Αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι καλύτερο από εκείνο που προβλέπαμε πριν από μερικούς μήνες. Τούτου λεχθέντος, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Υπάρχουν ακόμη πολλές αβεβαιότητες, τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο όσο και σε επίπεδο ευρωζώνης. Δεν μπορούμε να πούμε ότι κερδίσαμε τη μάχη».


- Υπάρχει κίνδυνος νέας πτώσης, όπως το 1937, στις Ηνωμένες Πολιτείες;

«Η αβεβαιότητα, το επαναλαμβάνω, είναι ένα σημαντικό χαρακτηριστικό της περιόδου στην οποία βρισκόμαστε. Είδαμε στο πρόσφατο παρελθόν την εμφάνιση γεγονότων, η σοβαρότης των οποίων δεν είχε προβλεφθεί. Να πούμε ακόμη ότι μετά την περίοδο της ελεύθερης πτώσης της παγκόσμιας οικονομίας, που κράτησε έξι μήνες, οι ιθύνοντες δεν μπόρεσαν να βασιστούν σε αξιόπιστα εργαλεία ανάλυσης. Οι κεντρικοί τραπεζίτες, ιδιαιτέρως, διαπίστωσαν ότι η οικονομική πραγματικότητα ανέτρεπε τις πιο αξιόπιστες αναλύσεις και προβλέψεις. Σήμερα έχουμε επανέλθει σε ένα λογικό επίπεδο εμπιστοσύνης προς τα αναλυτικά εργαλεία μας. Αυτό δεν σημαίνει ότι η αβεβαιότητα δεν είναι εξαιρετικά μεγάλη».


- Η ισχύς του ευρώ απειλεί την ανάκαμψη; Ο Λευκός Οίκος λέει ότι «ένα ισχυρό δολάριο είναι προς το συμφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών». Δεν σας ακούμε να λέτε ότι «ένα ισχυρό ευρώ είναι προς το συμφέρον της Ευρώπης». Η ασυμμετρία αυτή σημαίνει ότι δεν επιθυμείτε την ανατίμηση του ευρώ έναντι του δολαρίου;
«Είναι σημαντικό που οι αμερικανικές αρχές υποστηρίζουν ότι το ισχυρό δολάριο είναι προς το συμφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών. Είμαι απολύτως σύμφωνος με αυτή την ανάλυση. Θα προσέθετα ότι η ισχύς του δολαρίου έναντι των άλλων νομισμάτων δεν είναι μόνο προς το συμφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών αλλά και ολόκληρης της διεθνούς κοινότητας. Παρακολούθησα τις προάλλες με μεγάλο ενδιαφέρον αυτά που είπε ο συνάδελφός μου Μπεν Μπερνάνκι στο Εconomic Club της Νέας Υόρκης: “Η Fed παρακολουθεί τις συνέπειες των αλλαγών στην αξία του δολαρίου και θα εξακολουθήσει να διαμορφώνει την πολιτική της με γνώμονα τον σεβασμό στη διπλή της εντολή. (...) Η προσκόλλησή μας σε αυτούς τους δύο στόχους, σε συνδυασμό με την εγγενή δύναμη της αμερικανικής οικονομίας, θα μας επιτρέψει να εξασφαλίσουμε ότι το δολάριο είναι ισχυρό και πηγή παγκόσμιας οικονομικής σταθερότητας”. Πρόκειται για μια πολύ σημαντική δήλωση του συναδέλφου μου, με τον οποίο διατηρώ πολύ καλές σχέσεις».


- Το ευρώ μπορεί να πάρει τη θέση του δολαρίου ως αποθεματικό νόμισμα;

«Το ευρώ δεν φτιάχτηκε για να αντιμάχεται το αμερικανικό δολάριο ή για να πάρει τη θέση του ως αποθεματικού νομίσματος. Δημιουργήθηκε για να ολοκληρώσει τη μεγάλη ευρωπαϊκή αγορά και να δώσει σταθερότητα και ευημερία στην Ευρώπη. Η επιτυχία του ευρώ στην εμβάθυνση της ενιαίας αγοράς είναι αξιοσημείωτη. Φανταστείτε πώς θα ήταν η ενιαία αγορά στις Ηνωμένες Πολιτείες αν η Καλιφόρνια, η Φλόριδα ή η Πολιτεία της Νέας Υόρκης είχαν διαφορετικά νομίσματα. Η ΕΚΤ δεν προωθεί τη διεθνή χρήση του ευρώ. Αφήνουμε τους οικονομικούς παράγοντες και τους επενδυτές να πάρουν μόνοι τις αποφάσεις τους».


- Το Σύμφωνο Σταθερότητας έχει ακόμη νόημα με τα ελλείμματα να ξεπερνούν το 10% του ΑΕΠ;

«Ελεγα πάντα ότι σε μια ζώνη ενιαίου νομίσματος που δεν είναι πολιτική ομοσπονδία, το Σύμφωνο Σταθερότητας είναι απαραίτητο για τη σταθερότητα της νομισματικής ένωσης. Βρισκόμαστε σε μια δύσκολη περίοδο. Ηταν απαραίτητο να πάρουμε τολμηρά μέτρα για να αποφύγουμε την ύφεση. Είναι αναγκαίο να ακολουθήσουμε την οδό της αξιόπιστης ανάκαμψης των δημοσίων οικονομικών το αργότερο ως το 2011, όπως έχουν ήδη αποφασίσει οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Σε όλες τις χώρες λέμε ξεκάθαρα: “Τηρήστε αυστηρά το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Συνειδητοποιήστε ότι αν δεν φανείτε αξιόπιστοι ως προς την ανόρθωση των δημοσίων οικονομικών σε μεσοπρόθεσμη βάση, θα δυναμιτίσετε από σήμερα την ανάκαμψη”».

- Η διατήρηση των χαμηλών επιτοκίων για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν ευνοεί τον πληθωρισμό και τη δημιουργία νέων φαινομένων «φούσκας»;

«Το συμβούλιο της ΕΚΤ οφείλει στους κατοίκους της ζώνης του ευρώ τη σταθερότητα των τιμών. Είναι αυτό που κάναμε κατά τη διάρκεια των ένδεκα πρώτων ετών του ευρώ. Είναι η εντολή που μας έδωσαν οι δημοκρατίες μας. Είναι η υπόσχεση που δώσαμε στα 330 εκατομμύρια των συμπολιτών μας. Για να το κάνουμε αυτό, αντισταθήκαμε στις πιέσεις. Μας ζήτησαν στις αρχές του 2004 να μειώσουμε το βασικό μας επιτόκιο και εμείς αρνηθήκαμε. Μας επέκριναν επίσης πολύ επειδή στο τέλος του 2005 αυξήσαμε τα επιτόκια. Και για τις δύο περιπτώσεις, ουδείς μας επικρίνει πλέον, δεδομένου τού τι έχει συμβεί από τότε. Είμαι υπερήφανος για την αξιοπιστία του Συμβουλίου της ΕΚΤ στο θέμα της σταθερότητας. Αυτή η αξιοπιστία μάς επέτρεψε να έχουμε σταθερές προσδοκίες για τον πληθωρισμό. Αυτό μας χρησίμευσε στο να αποφύγουμε τον πληθωρισμό και μας προστάτευσε από τον κίνδυνο του αποπληθωρισμού στην περίοδο κρίσης που διανύουμε. Πιστεύουμε ότι το σημερινό επίπεδο των βασικών επιτοκίων μας είναι το ενδεδειγμένο για τη ζώνη του ευρώ».


- Πρέπει να φοβόμαστε νέες κρίσεις; 


  «Είναι πιθανό ότι τις επόμενες δεκαετίες θα βρεθούμε αντιμέτωποι με σημαντικές εντάσεις και ότι θα αναγκαστούμε να προσαρμοστούμε σε παγκόσμιο επίπεδο. Δύο παραδείγματα. Ζούμε μια ιστορική περίοδο που χαρακτηρίζεται από σημαντική πρόοδο στην επιστήμη και στην τεχνολογία. Η πρόοδος είναι απρόβλεπτη: δεν υπάρχει επιστήμη που να προβλέπει την πρόοδο της επιστήμης, όπως παρατήρησε ο Καρλ Πόπερ. Οι νέες τεχνολογίες θα αλλάξουν τη διαδικασία παραγωγής, όπως επίσης και την παγκόσμια κατανομή της εργασίας».


- Πρόκειται άραγε για την αναμόρφωση του καπιταλισμού;

«Οταν άρχισα να ασκώ τα καθήκοντά μου στη διεθνή οικονομική ζωή, υπήρχαν ακόμη μια “Ανατολή” και μια “Δύση”, ένας “Βορράς” και ένας “Νότος”. Αυτό που παρατηρώ σήμερα είναι η  Εργαζόμαστε στο πλαίσιο του G20 με τοαξιοσημείωτη εννοιολογική ενοποίηση σε παγκόσμιο επίπεδο.υς υπουργούς και τις κυβερνήσεις ή στη Βασιλεία με τους κεντρικούς τραπεζίτες επί τη βάσει μιας απλής αρχής: ότι η οικονομία της αγοράς παραμένει το πιο κατάλληλο μέσο για τη δημιουργία πλούτου. Την ίδια στιγμή, οι ίδιες χώρες και ολόκληρη η διεθνής κοινότητα λένε ότι δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό να έχουμε μια παγκόσμια οικονομία της αγοράς τόσο ευμετάβλητη, ελάχιστα συμπαγή και ελάχιστα ανθεκτική. Πρέπει να πάρουμε μαθήματα από την τωρινή κρίση χωρίς να δώσουμε κανένα προνόμιο και χωρίς να αποδεχθούμε εκ προοιμίου κανένα ταμπού. Εν τέλει, δεν πιστεύω ότι οι δημοκρατίες μας θα δεχθούν να σπεύσουν για δεύτερη φορά να σώσουν την οικονομία των αγορών και την πραγματική οικονομία, όπως έκαναν μια φορά».
__________________________


* Αναδημοσίευση από ΤΟ ΒΗΜΑonline

BILDERBERG CLUB ΚΑΙ ΝΕΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΑΞΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ  DVD 

ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΤΕ ΜΙΑ ΓΕΥΣΗ

ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΧΑΛΚΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΛΥΣΙΔΕΣ  

ΤΗΣ  ΝΕΑΣ  ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΤΗΣ  ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ

Η σκοτεινή πλευρά της Λέσχης ,(Bilderberg) ,της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης.

_________________

 Αναδημοσίευση από το :    Δελτίο των 11

ΤΟ ΗΓΕΜΟΝΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΧΕΔΙΑΖΕΙ ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ PAX AMERICANA ΣΤΗΝ PAX CHINESANA ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ

 

Σύγκρουση του αμερικανικού με τον κινεζικό καπιταλισμό βλέπει ο Τζωρτζ  Σόρος

  Αναδημοσίευση απο:  ΤΟ ΒΗΜΑ online

Σημαντικές αλλαγές στις σχέσεις μεταξύ Αμερικής, Κίνας, Ευρώπης και Ρωσίας, με κύρια τη δυναμική μετατόπιση ισχύος προς την Κίνα, διαβλέπει ότι θα δημιουργηθούν μετά την οικονομική κρίση ο μεγαλοεπενδυτής κ. Τζορτζ Σόρος. Την άποψη αυτή ανέπτυξε σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην Αθηναϊκή Λέσχη με τη συμμετοχή 50 καλεσμένων από τον οικονομικό, πολιτικό και δημοσιογραφικό χώρο κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Αθήνα, όπου βρέθηκε καλεσμένος του κ. Στ.Ζαββού. Από την ανάλυση του κ. Σόρος για τη σημερινή γεωπολιτική κατάσταση προκύπτει το θέμα του ανταγωνισμού μεταξύ δύο διαφορετικών οικονομικών και χρηματοοικονομικών συστημάτων εντός του καπιταλισμού: του διεθνούς καπιταλισμού που εκφράζουν οι ΗΠΑ και του κρατικού καπιταλισμού τον οποίον ενσαρκώνει η Κίνα.

Οπως εξήγησε, ο διεθνής, δυτικού τύπου καπιταλισμός, ο οποίος κυριαρχεί τόσα χρόνια, υπέστη σοβαρό πλήγμα λόγω της ανεπάρκειας του ίδιου του συστήματος να αυτοελέγξει την κερδοσκοπική υπερτροφία του, με αποτέλεσμα να έχει κλονιστεί ο πυρήνας του ώστε να χρήζει άμεσης ριζικής μεταρρύθμισης. Ο κ. Σόρος προειδοποίησε ότι αν αυτή η αναμόρφωση δεν επιτευχθεί, οι πολυμερείς συμφωνίες οι οποίες στηρίζουν την οικονομία θα μεταλλαχθούν αναγκαστικά σε διμερείς, καθώς η ισχύς του δολαρίου ως αποθεματικού νομίσματος θα μειωθεί και το ρένμιμπι (κινεζικό νόμισμα) δεν είναι ακόμη σε θέση να το αντικαταστήσει σε διεθνές επίπεδο. Ως αποτέλεσμα, θα προκύψουν διμερείς συμφωνίες που θα πραγματοποιούνται σε ρένμιμπι. Το δολάριο, όπως είπε, θα κρατήσει την υπόσταση την οποία έχει ως διεθνές αποθεματικό νόμισμα, αλλά η σημασία του ως ποσοστού στο παγκόσμιο νομισματικό σύστημα και στο εμπόριο θα μειωθεί σημαντικά.

Ο κ. Σόρος τόνισε ότι και η Αμερική αλλά και η Κίνα θα μπορούσαν τώρα να επωφεληθούν πολύ περισσότερο από την καθιέρωση ενός παγκόσμιου συστήματος που θα στηρίζεται σε πολυμερείς συμφωνίες παρά από ένα σύστημα το οποίο θα βασίζεται σε διμερείς συμφωνίες. Για την Κίνα ειδικά ανέφερε δύο λόγους που ενισχύουν την παραπάνω άποψη. Πρώτον, η Κίνα, επειδή αναπτύχθηκε ραγδαία μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, χρειάζεται τη συνεχή υποστήριξη και αναγνώριση του δυτικού κόσμου ώστε να μεταλλαχθεί σε υπερδύναμη. Αν και έχει τη μεγαλύτερη παράδοση μακροχρόνιας δύναμης, είπε, συμπεριφέρεται ως θύμα του ιμπεριαλισμού. Τόνισε ότι οφείλει να ξεφύγει από αυτή τη νοοτροπία και να αποκτήσει τον ρόλο του στυλοβάτη και όχι του θύματος.

Δεύτερον, οι ΗΠΑ υπερτερούν στρατιωτικά της Κίνας, με αποτέλεσμα να μη συμφέρει τον «κόκκινο δράκο» να αναπτυχθεί μέσω βίαιων αντιπαραθέσεων. Απαραίτητη προϋπόθεση, σημείωσε, είναι η μετατροπή της Κίνας σε μια πιο ανοικτή και δημοκρατική κοινωνία με κανόνες διεθνούς δικαίου και με απώτερο σκοπό το κοινό καλό των πολιτών της και όχι την υποταγή αυτών στην απόλυτη εξουσία του κράτους. Για τη θέση των ΗΠΑ, υποστήριξε ότι το κέντρο του χρηματοπιστωτικού συστήματος κατέρρευσε και πρέπει να αναγεννηθεί από τις στάχτες του. Τα αμερικάνικα νοικοκυριά, όπως είπε, είναι υπερχρεωμένα και αναγκάζονται να συρρικνώσουν τις καταναλωτικές δαπάνες τους και αυτό πιέζει τη διεθνή οικονομία να αλλάξει ήπειρο και να δημιουργήσει μια νέα παγκόσμια οικονομική ατμομηχανή. Ο κ. Σόρος θεωρεί ότι η Κίνα, έχοντας επωφεληθεί από την παγκοσμιοποίηση των τελευταίων 20 χρόνων, κινεί πλέον τα νήματα της παγκόσμιας οικονομίας.

Σχετικά με την Ευρώπη, ο κ. Σόρος υποστήριξε ότι η οικονομία της δεν είναι υπερχρεωμένη και επομένως οι καταναλωτές δέχθηκαν μικρότερα χτυπήματα σε σχέση με τους Αμερικανούς. Επεσήμανε ότι αυτό οφείλεται κυρίως στο κοινωνικό δίχτυ ασφαλείας που, ναι μεν επιβράδυνε την ανάπτυξη της Ευρώπης στην περίοδο της μεγάλης παγκόσμιας οικονομικής ανόδου, αλλά την προστάτευσε στη σημερινή κρίση λειτουργώντας ως αντίβαρο.

Αναφερόμενος στους διεθνείς οργανισμούς, είπε ότι η κρίση έδειξε ότι είναι απαραίτητη η αναπροσαρμογή των διεθνών μηχανισμών, σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο. Οικονομικά, είπε, οι αρχές του ΔΝΤ, που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά για τη λειτουργία του G20, οφείλουν να προσαρμοστούν στις σημερινές καταστάσεις, ενώ πολιτικά ο ρόλος του ΟΗΕ, 64 χρόνια μετά την ίδρυσή του, πρέπει να επαναπροσδιοριστεί.

ΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ, ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΝΕΟΟΘΩΜΑΝΙΣΜΟ

Το περιοδικό Monthly Review

το Σπίτι της Κύπρου

η Ομοσπονδία Κυπριακών Οργανώσεων Ελλάδας

(Ο.Κ.Ο.Ε.)

και η Ένωση Κυπρίων Ελλάδας (Ε.Κ.Ε.)

οργανώνουν εκδήλωση στην Κυπριακή Εστία

(Κέκροπος 3, Πλάκα)

τη Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009, στις 6.30 μ.μ.

με θέμα:

Κύπρος: Γεωπολιτικές εξελίξεις στον 21^ο αιώνα

Η εκδήλωση περιλαμβάνει:

Χαιρετισμούς

Συζήτηση σε δύο θεματικούς κύκλους

1^ος θεματικός κύκλος:

Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία:

Διχοτόμηση ń Ευρωπαïκή λύση για το Κυπριακό;

Ομιλητές:

ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΛΗΝΑΚΗΣ

Πρώην Υφυπουργός Εξωτερικών

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ

Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών

ΝΙΚΟΣ ΚΑΤΣΟΥΡΙΔΗΣ

 Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος ΑΚΕΛ-ΑΡΙΣΤΕΡΑ

ΝΕΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

ΒΑΣΟΣ ΛΥΣΣΑΡΙΔΗΣ

Επίτιμος Πρόεδρος Κ.Σ. ΕΔΕΚ

ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ

 Βουλευτής Δημοκρατικού Συναγερμού

Συντονιστής: ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΡΙΖΑΣ, εκδότης περιοδικού Monthly Review

2^ος θεματικός κύκλος:

Θέματα Άμυνας και Ασφάλειας στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου

Ομιλητές:

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΡΣΕΝΗΣ

Πρώην Υπουργός Εθνικής Άμυνας

ΙΩΣΗΦ ΙΩΣΗΦ

Πρέσβης Κυπριακής Δημοκρατίας

ΣΤΑΥΡΟΣ ΛΥΓΕΡΟΣ

Δημοσιογράφος

ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΟΜΗΡΟΥ

Πρόεδρος Κ.Σ. ΕΔΕΚ

ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΣ

Υπουργός Άμυνας Κυπριακής Δημοκρατίας

Συντονιστής: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΧΩΡΑΦΑΣ, εκδότης περιοδικού Monthly Review

Παρεμβάσεις

Επιμέλεια εκδήλωσης: Νίκη Μιχαηλίδου και Σταμάτης Νικηταράς

ΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ, ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΝΕΟΟΘΩΜΑΝΙΣΜΟ

Το περιοδικό Monthly Review

το Σπίτι της Κύπρου

η Ομοσπονδία Κυπριακών Οργανώσεων Ελλάδας

(Ο.Κ.Ο.Ε.)

και η Ένωση Κυπρίων Ελλάδας (Ε.Κ.Ε.)

οργανώνουν εκδήλωση στην Κυπριακή Εστία

(Κέκροπος 3, Πλάκα)

τη Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009, στις 6.30 μ.μ.

με θέμα:

Κύπρος: Γεωπολιτικές εξελίξεις στον 21^ο αιώνα

Η εκδήλωση περιλαμβάνει:

Χαιρετισμούς

Συζήτηση σε δύο θεματικούς κύκλους

1^ος θεματικός κύκλος:

Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία:

Διχοτόμηση ń Ευρωπαïκή λύση για το Κυπριακό;

Ομιλητές:

ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΛΗΝΑΚΗΣ

Πρώην Υφυπουργός Εξωτερικών

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ

Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών

ΝΙΚΟΣ ΚΑΤΣΟΥΡΙΔΗΣ

 Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος ΑΚΕΛ-ΑΡΙΣΤΕΡΑ

ΝΕΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

ΒΑΣΟΣ ΛΥΣΣΑΡΙΔΗΣ

Επίτιμος Πρόεδρος Κ.Σ. ΕΔΕΚ

ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ

 Βουλευτής Δημοκρατικού Συναγερμού

Συντονιστής: ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΡΙΖΑΣ, εκδότης περιοδικού Monthly Review

2^ος θεματικός κύκλος:

Θέματα Άμυνας και Ασφάλειας στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου

Ομιλητές:

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΡΣΕΝΗΣ

Πρώην Υπουργός Εθνικής Άμυνας

ΙΩΣΗΦ ΙΩΣΗΦ

Πρέσβης Κυπριακής Δημοκρατίας

ΣΤΑΥΡΟΣ ΛΥΓΕΡΟΣ

Δημοσιογράφος

ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΟΜΗΡΟΥ

Πρόεδρος Κ.Σ. ΕΔΕΚ

ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΣ

Υπουργός Άμυνας Κυπριακής Δημοκρατίας

Συντονιστής: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΧΩΡΑΦΑΣ, εκδότης περιοδικού Monthly Review

Παρεμβάσεις

Επιμέλεια εκδήλωσης: Νίκη Μιχαηλίδου και Σταμάτης Νικηταράς

Ο ΚΙΤΡΙΝΟΣ ΔΡΑΚΟΣ ΟΡΓΑΝΩΝΕΙ ΜΕΘΟΔΙΚΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΟΥ

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ

Η ΓΡΑΦΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ 

ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ, 07.11.2009

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΠΗΓΑΝ ΣΤΟ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΕΣ

Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΑΙΜΟΡΑΓΕΙ ΣΤΗΝ ΠΛΗΓΩΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΣΜΟ-ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ ΜΕΓΑΛΟΝΗΣΟ. ΩΡΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΜΕΓΑΛΟ ΟΧΙ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΦΑΣΙΣΜΟ

"Ενιαίο κράτος" 

απαιτεί ο λαός και όχι τουρκική διζωνική

Της Φανούλας Αργυρού
Πρόσφυγας από την κατεχόμενη Νεάπολη Λευκωσίας 

 

Αυτός ο λαός που ακόμα δεν βρήκε το θάρρος να ξεπροβάλει με όλη του την δύναμη και να τα βάλει με τις περιβόητες ηγεσίες των κομματικών φέουδων στην ημικατεχόμενη Κύπρο, αυτός ο λαός που διατηρήθηκε για αιώνες παρόλες τις ξένες κατακτήσεις, βιασμούς, λεηλασίες και μαζικές δολοφονίες αθώων με τελευταία και χειρότερη την κατοχική Τουρκία, διατηρεί ακόμα ψηλά το αισθητήριό του. Αισθάνεται τα επακόλουθα και ανησυχεί. Αντιλαμβάνεται τα λάθη του παρελθόντος που έκαναν οι ηγέτες του είτε κομματικοί είτε προέδροι και ζει τις συνέπειές τους.
Μίλησε στις 24 Απριλίου 2004 με βροντερή φωνή, όχι μόνο γιατί του το ζήτησε ο τότε πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος, αλλά, γιατί γνώριζε ήδη, είχε ενημερωθεί και είχε αναλύσει τα δεδομένα. Οι δημοσκοπήσεις (βλέπε ‘Σημερινή’ λίγες μόνο μέρες πριν το διάγγελμα του Παπαδόπουλου) είχαν προβλέψει ότι πέραν του 76% θα έλεγε το 0ΧΙ στο έκτρωμα διάλυσης ονόματι ‘Σχέδιο Ανάν’.
Την τουρκο-βρετανική λύση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας την είχε απορρίψει ο λαός με το δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004. Το είχαν εντοπίσει και όλες οι ξένες πρεσβείες στην Κύπρο και είχαν ενημερώσει τις χώρες τους. Το είχε εντοπίσει πρώτη και καλύτερη η Βρετανική Υπάτη Αρμοστεία στην Λευκωσία και δεν ήταν τυχαίο που ευθύς αμέσως είχαν αρχίσει οι διάφοροι θιασώτες ΄δικοί μας’ της Διζωνικής να τρέχουν να την...επιβεβαιώσουν ξανά και ξανά με αλλεπάλληλες αλαζωνικές και ηλίθιες δηλώσεις τους για να την...επαναφέρουν στην ‘θέση’ της. Με τελικό επισφράγισμα του τσιμεντώματός την διαβόητη συμφωνία μεταξύ Χριστόφια και Ταλάτ της 23ης Μαίου 2008 για δύο συνιστώντα στέιτς
Την απόρριψη της τουρκο-βρετανικής ΔΔΟ είχε εντοπίσει και η γνωστή Ομάδα Διεθνών Κρίσεων (International Crisis Group) η οποία έγραψε στην ιστοσελίδα της ότι με την απόρριψη του ‘Σχεδίου Ανάν’ οι ΄Ελληνες της Κύπρου συνεπάγεται ότι απέρριψαν και την Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Και δεν ήταν προς τιμή όλων εκείνων των δικών μας που έτρεξαν τότε να βοηθήσουν την Βρετανία και την Τουρκία με δηλώσεις υποστήριξης προς την ΔΔΟ
Σήμερα ο λαός μίλησε και πάλιν. Όταν καλέστηκε από το κρατικό ίδρυμα ραδιοφωνίας στις 26 Οκτωμβρίου 2009 να απαντήσει ποια λύση προτιμά, ΑΠΕΡΡΙΨΕ συλλήβδην και κατηγορηματικά την τουρκο-βρετανική Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Μόνο το 29% υποστήριξε την ΔΔΟ. Το 16% που υποστήριξε την διχοτόμηση ήταν ψήφος απόγνωσης και αγανάκτησης και επίσης απόρριψης της τουρκο-βρετανικής ΔΔΟ. ΄Οταν προστεθεί το 16% με το 55% το ποσοστό του 71% φέρνει το ίδιο αποτέλεσμα με το δημοψήφισμα της 24 Απριλίου, 2009.
Ο κ. Δημήτρης Χριστόφιας δεν έχει καμία εξουσιοδότηση από το λαό να συζητά και να διαπραγματεύεται τις περιουσίες μας, την πατρίδα μας, με τους εκπροσώπους του Αττίλα στη βάση λύσης της απορριφθείσας από το λαό τουρκο-βρετανικής Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.
Ο λαός απαιτεί ΕΝΙΑΙΟ ΚΡΑΤΟΣ για να σωθεί και να διασωθεί και η πατρίδα του από τον πλήρη εκτουρκισμό. Αυτά να τα λάβει σοβαρά υπόψη η κυβέρνηση Δημήτρη Χριστόφια και να αφήσει τις ξένες καθοδηγήσεις για λύση του Κυπριακού που βοηθούν μόνο την Τουρκία και τους συμμάχους της. Ο λαός μίλησε για δεύτερη φορά και δεν θα πρέπει να τον αναγκάσουν πλέον να μιλήσει ξανά...

_____________________________________

Αναδημοσίευση απο:
http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/2009/10/blog-post_74.html
28/10/2009