Γράφει ο
Άγγελος Τσουκαλάς
Συνεχής το τελευταίο διάστημα η παρουσία του Νταν Μπράουν, ο οποίος
δικαίως κατακτά τον τίτλο του συγγραφέα της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Από τότε
που η παγκοσμιοποίηση δεν αποτελεί πια σενάριο συνωμοσίας, αλλά τραγική
πραγματικότητα. Μια ανασκόπηση των προηγούμενων… έργων τέχνης, για να δούμε
τι να περιμένουμε από το νέο πόνημα:
Το πρώτο έργο του, ο «Κώδικας ντα Βίντσι», επιχείρησε να περάσει ως
μυθιστόρημα τη θεωρία του Άγιου Δισκοπότηρου. «Holy Blood, Holy Grail», το βιβλίο μέσω του οποίου παλαιότερα προσπάθησαν
οι έμμισθοι επιστήμονες να περάσουν σαν πραγματικό γεγονός τη θεωρία πως ο
Ιησούς, ο οποίος αγαπούσε ιδιαιτέρως τις αμαρτωλές, είχε σχέση με τη Μαρία
Μαγδαληνή.
Προέκυψαν τρία τέκνα από αυτήν τη σχέση, τα οποία η Μαρία Μαγδαληνή μετά
τον θάνατό Του φυγάδευσε στη Γαλλία. Τα προσφυγόπουλα από την Παλαιστίνη
παντρεύτηκαν γαλαζοαίματες (;) και γενιά με τη γενιά προέκυψε μια γραμμή
αίματος, η οποία εντελώς τυχαία σήμερα καταλήγει σε πρόσωπα όπως οι Μπους, ο
Σβαρτσενέγκερ, ο Κλίντον και διάφοροι Ευρωπαίοι πρίγκιπες και βασιλείς –επαναλαμβάνω,
εντελώς τυχαία.
Το Τάγμα της Σιών, ένας οργανισμός με... πολύ γαλάζιο αίμα που προέκυψε από
τους Σταυροφόρους, αναμένει έναν μεσσία ο οποίος θα κατάγεται από αυτήν τη
γραμμή αίματος. Ο μεσσίας αυτός –ο δικός τους άνθρωπος– θα κυβερνήσει όλο τον
κόσμο και, φυσικά, οι εκλεκτοί του θα κατάγονται από αυτήν την κάστα.
Οι επιστήμονες κατέρριψαν τη θεωρία και, ως συνήθως, οι συνωμότες την
αποτράβηξαν και περίμεναν υπομονετικά την ευκαιρία για να την επαναφέρουν όταν
οι συνθήκες θα είναι ευνοϊκότερες. Το Χόλιγουντ, ένα από τα δυνατότερα
εργαλεία της παγκόσμιας εξουσίας, ανέλαβε δράση.
Ο χαρισματικός Νταν ανέλαβε να γράψει ένα βιβλίο το οποίο θα παρουσιαζόταν
ως μυθιστόρημα για να μη λογοκριθεί και το Χόλιγουντ το έκανε κινηματογραφική
υπερπαραγωγή. Μια χαρά τα κατάφεραν. Αληθινό ή ψεύτικο το σενάριο, τις
αμφιβολίες τις έθεσε στον κόσμο που δεν φιλτράρει και πολύ ό,τι του δίνουν.
Φυσικό είναι στην τόση αβεβαιότητα που ζούμε να υπάρχει πρόσφορο έδαφος
ώστε η έως τώρα παρασκηνιακή παγκόσμια εξουσία να κάνει αισθητή την παρουσία
της, καλυμμένη από το μανδύα του μεταφυσικού, που «πουλάει» πολύ.
Επόμενο βήμα, μια από τα ίδια με τους Illuminati. Ένας οργανισμός του οποίου τα μέλη ομοίως
αναμένουν έναν εκλεκτό, έναν μεσσία που θα προκύψει από τις τάξεις τους. Δεν φαντάζει η ιστορία τους επιστημονική
φαντασία, είναι πολύ πιο αληθοφανές το σενάριο απ’ ό,τι του Τάγματος της Σιών. Και
δεν είχε ο οργανισμός αυτός το παρελθόν του Τάγματος.
Οι Illuminati ήταν κυρίως επιστήμονες, οι οποίοι υποστήριξαν πως ο άνθρωπος δεν έχει
ανάγκη τη θρησκεία για να τελειοποιηθεί. Αρκούσε η επιστήμη. Αυτό, βεβαίως, πρόσβαλε το ισχυρό «μαγαζί» της
θρησκείας. Το Αλάθητο του πάπα. Κυνηγήθηκαν με λύσσα από το Βατικανό,
αποτραβήχτηκαν και συνέχισαν να δουλεύουν στο βαθύ παρασκήνιο. Σε αντίθεση με
το Τάγμα της Σιών, το οποίο ευλόγησε το Βατικανό, μια και δεν πρόσβαλε τα θεία.
Ο Νταν Μπράουν και το Χόλιγουντ τούς επανέφεραν στο προσκήνιο εκδικητές. Επίσης,
ενέπλεξαν και το Βατικανό στο πείραμα του Cern. «Ξεσκέπασαν» σκάνδαλα της εκκλησίας και την
παρουσίασαν διαπλεκόμενη. Βιβλίο για την παραλία και υπερπαραγωγή στις κινηματογραφικές
αίθουσες απ’ ευθείας ως μυθιστόρημα και ταινία επιστημονικής φαντασίας.
Διότι πάντα υπάρχουν και οι δύσπιστοι αντισυστημικοί επιστήμονες που
ανατρέπουν τις θεωρίες της εξουσίας, γεγονός που δεν βολεύει καθόλου τους
παγκόσμιους συνωμότες, οι οποίοι δεν θέλουν να διαψεύδονται. Απεχθάνονται
τις ήττες. Προτιμούν να αποσύρονται και να περιμένουν ευνοϊκότερες συνθήκες.
Ούτως ή άλλως, η πλειονότητα των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο επηρεάζεται
από τα ΜΜΕ, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο, μέσα τα οποία είναι ιδιοκτησία
της εξουσίας. Αυτά που γράφονται σε μπλογκ ή σε βιβλία που εκδίδουν φτωχοί
εκδοτικοί οίκοι μπορούν πολύ εύκολα να καταστούν γραφικά, μια και το Διαδύκτιο
ελέγχεται πλήρως. Άρα, τη δουλεία τους την κάνουν μια χαρά, δίχως να
συγκρούονται με επιστήμονες οι οποίοι δεν θέτουν τις γνώσεις τους στην υπηρεσία
του συστήματος.
Όσον αφορά στο «Inferno», η «Θεία Κωμωδία» είναι αφηγηματικό ποίημα του
Δάντη, ενός αποδεδειγμένου τέκτονα. Γράφτηκε στο διάστημα 1308-1321 και
θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα έργα στην ιστορία της παγκόσμιας
λογοτεχνίας, έχοντας χαρακτηριστεί ως η επιτομή του μεσαιωνικού κόσμου. Ως αλληγορικό έργο, έχει πολλές ερμηνείες,
αναλόγως το πρίσμα κάτω από το οποίο το βλέπει ο καθένας.
Μπορεί να ερμηνευθεί και ως η επίπονη πορεία του ανθρώπου να υποτάξει
όλες τις αμαρτίες και τα πάθη του στον δρόμο της τελειοποιήσεώς του. Σενάριο
που φέρνει πολύ στους Illuminati, οι οποίοι πρώτοι μίλησαν για τελειοποίηση μέσω
της επιστήμης. Από την άλλη, το σενάριο Κόλαση, Καθαρτήριο, Παράδεισος παραπέμπει
στη θρησκεία.
Λίγο πριν από την τελική ευθεία, οι οπαδοί του ενός ή του άλλου δόγματος
αμβλύνουν τις διαφορές τους και αγωνίζονται ενωμένοι έως την τελική επικράτηση
εναντίον της ανθρωπότητας. Αργότερα ίσως η απληστία και ο φανατισμός τούς οδηγήσουν
να φαγωθούν μεταξύ τους.
Η ενότητα αποτελεί στοιχείο το οποίο θα έπρεπε να χαρακτηρίζει εμάς, τους
«βέβηλους», όπως μας αποκαλούν μεταξύ τους στα άδυτα των μασονικών στοών οι
«αδελφοί». Δυστυχώς, η επέλαση της Νέας Τάξης Πραγμάτων ξεκίνησε αφού είχε η
παγκόσμια εξουσία φροντίσει να εξαφανίσει ό,τι έχει σχέση με την ενότητα,
εφαρμόζοντας το «διαίρει και βασίλευε». Το τεράστιας σημασίας και τόσο διαχρονικό ρηθέν, το οποίο συναντάμε στο
«ευαγγέλιο» του διεθνούς σιωνισμού, στα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών».
__________________
·
Αναδημοσίευση από
