Τα σημειώματα για τα βασανιστήρια και η ιστορική αμνησία
|
του NOAM CHOMSKY
|
| |
Τα σημειώματα για τα βασανιστήρια που δόθηκαν στη δημοσιότητα από τον Λευκό Οίκο προκάλεσαν σοκ, αγανάκτηση και έκπληξη. Το σοκ και η αγανάκτηση είναι κατανοητά· η έκπληξη, λιγότερο. Ακόμα και χωρίς έρευνα ήταν λογικό να υποθέσει κάποιος ότι το Γκουαντάναμο ήταν χώρος βασανιστηρίων. Πού αλλού θα στέλνονταν κρατούμενοι για να μην τους φθάνει ο νόμος· σε ένα μέρος το οποίο η Ουάσιγκτον χρησιμοποιεί παραβιάζοντας μια συνθήκη που επιβλήθηκε στην Κούβα υπό την απειλή όπλων. Υποστηρίχθηκε βέβαια ότι υπήρχαν λόγοι ασφάλειας, αλλά αυτό δύσκολα θα το λάβει κάποιος σοβαρά υπ’ όψιν. Οι ίδιες προσδοκίες υπήρχαν και για τις μυστικές φυλακές της κυβέρνησης Μπους καθώς και για τις ειδικές επιδόσεις τις οποίες υλοποιούσαν.
Το πιο σημαντικό είναι ότι τα βασανιστήρια υπήρχαν από τις πρώτες μικρές κατακτήσεις του εθνικού εδάφους και η χρησιμοποίησή τους συνεχίσθηκε κατά τις αυτοκρατορικές επιχε
ιρήσεις της «βρεφικής αυτοκρατορίας» –όπως αποκαλούσε ο Τζωρτζ Ουάσιγκτον τη νεοδημιουργηθείσα δημοκρατία–, οι οποίες έφθαναν μέχρι τις Φιλιππίνες, την Αϊτή κ.α. Ας θυμηθούμε επίσης ότι τα βασανιστήρια ήταν το μικρότερο από τα πολλά εγκλήματα επιθετικότητας, τρομοκρατίας, καθυποταγής και οικονομικού στραγγαλισμού που σκιάζουν την αμερικανική ιστορία, όπως ισχύει και στην περίπτωση άλλων μεγάλων δυνάμεων.
Παράλληλα, αυτό που δημιουργεί έκπληξη είναι οι αντιδράσεις που υπήρξαν από τη δημοσιοποίηση αυτών των σημειωμάτων του Υπουργείου Δικαιοσύνης, ακόμα και από μερικούς από τους πιο άμεσους και απροσχημάτιστους επικριτές των παρανομιών του Μπους. Για παράδειγμα, ο Πωλ Κρούγκμαν έγραφε ότι ήμασταν πάντα «ένα έθνος με ηθικά ιδεώδη» και ποτέ πριν από τον Μπους «οι ηγέτες μας δεν πρόδωσαν τόσο βάναυσα τις αξίες του έθνους μας». Η υποστήριξη αυτής της άποψης αντανακλά μία μάλλον διαστρεβλωμένη αντίληψη της αμερικανικής ιστορίας.
Περισσότερα:http://www.thenation.com/
